Schoolboeken Project, Deel 3

Beste Bloglezers,

Onlangs bezochten we ons schoolboeken project in Culik alweer voor de 5e keer. Zoals jullie al eerder op de weblog hebben kunnen lezen en aanschouwen werd het vorige bezoek opgeluisterd door een van onze mede oprichters Arie. Ditmaal kwamen Koos & Riet (ouders van Mike) als een soort ambassadeurs uit Nederland de school verkennen! Voor hen was het de eerste keer dat zij het project in levende lijve mochten aanschouwen en we kunnen jullie vertellen dat zowel Koos als Riet tot de conclusie zijn gekomen dat alles in de pas loopt… je wilt tenslotte zekerheid… logisch.





Het doel van het bezoek was tweeledig: allereerst moest er betaald worden voor de reeds geleverde boeken bestemd voor het in volle gang zijnde 2e semester en als tweede doel: een verrassing…





De betaling verliep zonder “noemenswaardige tegenslagen” alhoewel Tess nog wel even pen, papier en calculator ter hand moest nemen. Arini had ons reeds per SMS de prijs doorgegeven maar helaas was deze niet helemaal juist… zeg maar gerust onjuist. Na enig gepuzzel door Tess & Arini kon de caissière van de koperasi instemmen met het te betalen bedrag. Geregeld dus weer… appeltje, eitje! We kunnen rustig zeggen dat er een soort vertrouwensband ontstaan is en dat is fijn om te mogen ervaren. Geen dubbele en/of verborgen agenda’s dus… so far, so good!

Verrassing?

In ons eerste verhaal over het boekenproject op deze weblog meldden we reeds dat de verleiding groot is om af en toe iets extra’s (buiten de werkboeken) te doen voor de leerlingen. Als we over extra’s spreken hebben we het over zaken die niet alleen de 15 leerlingen gesteund door het boekenproject aangaan maar alle leerlingen van de school. Zoals jullie weten willen we graag zoveel mogelijk algemene steun geven en is het dus de bedoeling dat er zoveel mogelijk leerlingen van de zogenaamde extra’s kunnen profiteren. Tijdens het vorige bezoek kwam, het kan ook bijna niet anders, de Engelse taal aan de orde. Arini onze (zwangere) (t)rots in de branding is natuurlijk één van de twee Engelse leraressen op de school. Wij vroegen haar of er op de school ook Engels-Indonesisch en v.v. woordenboeken ter beschikking waren voor gebruik tijdens de les. Het antwoord raden jullie al… alleen zij en haar collega beschikken over een dergelijk woordenboek omdat zij dit nodig hadden tijdens hun opleiding tot leraar…dus.





In de Engelse les worden er regelmatig in groepjes opdrachten uitgevoerd en dus wilden we weten hoeveel woordenboeken er nodig zouden zijn om een en ander een beetje interessanter te maken voor de leerlingen. Een klas telt 40 leerlingen en er wordt in groepjes van 5 gewerkt, dit komt uit op 8 woordenboeken… en één exemplaar voor de lerares? Dan krijg je negen en dat is géén goed getal in Bali… dat kun je zo hebben met religie. Maar na een ingrijpend onderzoek over het gehele eiland Bali bleek 10 een goed getal… overigens werd dit aantal niet gevraagd door de school want ze zijn zeer terughoudend wanneer het dit soort zaken betreft.





Tijdens het laatste bezoek hebben we dus de woordenboeken overhandigd en ze werden, tezamen met ons, naar de bibliotheek “afgevoerd” om officieel te worden ingeklaard, gestempeld etc. De boeken zijn nu dus niet alleen beschikbaar voor de Engelse les maar tevens voor algemeen gebruik. Leerlingen kunnen studeren in de bibliotheek en daar de woordenboeken gebruiken maar er bestaat ook de mogelijkheid om ze voor het weekend te “lenen” en thuis aan opdrachten te werken. We hopen zéér binnenkort een bericht van Arini te ontvangen hoe de “aanwezigheid” van de nieuwe woordenboeken bevalt… wij zijn erg benieuwd!






Meer nieuws…

fantesmik zou geen fantesmik zijn als ze weer niet eens ergens tegenaan zouden lopen. Tijdens het voorlaatste bezoek bezochten we het computerlokaal van de school… althans wat ervoor door moet gaan. Er zijn 5 computers waarvan er momenteel 2 werken. Er wordt dus in kleine groepjes gewerkt maar deze worden door de aanwezige defecte computers wel héél erg klein! Het geval wil dat een goede PC een kleine 4,5 miljoen IDR kost en dat de door de regering verstrekte PC’s ongeveer 2 miljoen kosten… begrijpelijk dat de kwaliteit navenant is en de apparatuur het dus rechtsevenredig laat afweten. Wachten op het nieuwe budget is een mogelijke (tijdrovende) optie… En wat te denken over het volgende: maak eens een schema om met zeshonderd leerlingen computerles te geven op twee PC’s… Enige oplossing is de opleiding van 3 naar 30 jaar te verhogen… dan komen ze vast wel allemaal een keer aan de beurt.





Door “omstandigheden” kwamen we in het bezit van een apparaat genaamd “Computer Tutor”. Het is een toetsenboord wat moet worden aangesloten op een televisie met AV-aansluiting… je weet wel, de “gaatjes” voor de camcorder. Er zit een muis en een stroomadapter bij en je kunt er 24 verschillende “spellen” mee spelen. “Computer Tutor” is ontwikkeld om kinderen voor te bereiden op het gebruik van PC’s. Het apparaat wordt in Indonesië nog niet in de detailhandel verkocht maar natuurlijk heeft fantesmik een “kanaaltje”... de prijs bedraagt 450.000 IDR (nog geen half miljoen dus). We hebben dus besloten om tijdens het laatste bezoek een exemplaar ter plekke met de leraren te testen… Grote hilariteit omdat wij dus dachten dat het niveau van de “spellen” veel te laag was voor een SMP (junior high school) maar niets bleek minder waar. Zelfs Arini (Engels) en de wiskunde leraar moesten hun beste beentje voor zetten om een fatsoenlijke score te behalen… jullie begrijpen dat fantesmik zich niet in deze race heeft laten lokken…je weet maar nooit, voor ons behoort de brugklas n.l. ook tot een deel uit de Vaderlandse Geschiedenis! We hopen binnenkort een rapportage van Arini te mogen ontvangen over de toepasbaarheid van dit soort leermiddelen in samenwerking (niet ter vervanging van) met PC’s.





We maken van deze gelegenheid graag gebruik om jullie op de hoogte te stellen van het feit dat vanaf het nieuwe schooljaar het aantal gesteunde leerlingen met 5, van 15 naar 20 dus, zal worden verhoogd, zelfs dan klapt de kas nog niet en kunnen we het project zeker voor de komende 4 jaar garanderen!
(Bron: Tess, onze eigenste fantesmik boekhouder)

Financieel

As we speak groeit het saldo nog steeds gestaag en hebben we zéér recentelijk alweer een aantal nieuwe donateurs mogen verwelkomen… hiervoor natuurlijk hartelijk dank. Ook hebben verschillende mensen toegezegd de weblog grondig te bestuderen en te overwegen ook als donateur tot het boekenproject toe te treden en derhalve bij te dragen aan de educatie van deze jonge Balinezen.





Op de valreep

Zoals je mag verwachten in Indonesië kwamen we er niet onderuit om notie te nemen van de in het eerste semester behaalde rapportcijfers. De rapporten van de groep van 15 leerlingen moesten door ons worden bekeken. Goede resultaten zijn natuurlijk niet “vanzelfsprekend” maar we kunnen jullie melden dat het grootste deel van de leerlingen erop vooruit is gegaan (géén ging achteruit). Mogen we ervan uitgaan dat dit mede door de beschikbaar gestelde werkboeken is gekomen? En laten we zeker ook de inzet van de leerlingen zelf niet vergeten!






Mensen die geïnteresseerd zijn in meer details kunnen ons mailen op het volgende adres: fantesmik@gmail.com

Tot het volgende verhaal,
fantesmik